[رساله در معارف]
(احتمالاً عرفان نظری ـ فارسی)
پدیدآور: ناشناخته
تاریخ نگارش: سدۀ 6 یا 7 هـ (به حدس استاد مهدی ولائی)
تاریخ کتابت: سدۀ 7 هـ
تعداد اوراق: نامعلوم (در مجموعه ای دارای 136برگ)
توضیح: از این اثر ناشناس ولی بسیار مهم که در سدۀ هفتم کتابت شده نسخه ای به شمارۀ 7342 در کتابخانۀ آستان قدس رضوی موجود است که در فهرست آنجا (ج11، صص293-296) توصیف شده است. فهرستنگار کتابخانۀ آستان قدس در معرفی این رساله نوشته است: «مؤلف شناخته نشد. پنداشته شده که از مردمان اواخر سدۀ 6 و اوائل سدۀ 7 ه. ق. است. صفحه های اول و هم از اواسط فصل سوم افتاده. رساله مرتب بر ده فصل است. فصول موجود: حقیقت مرگ و احوال آن. حقیقت دردِ فراق. نصیحت و تنبیه. مراتب انسانی. حکمت مرگ و دلائل آن. حقیقت زیارت و تجلی ارواح. احوال خویش و حکایت دردِ عزاء.»
سرفصلهای ثبت شده از عرفانی بودن اثر حکایت می کند. تصویر صفحه ای از این نسخه و همین بخش مورد گفت و گو در پایان فهرست آستان قدس دیده می شود.