میراث مکتوب- تنکلوشا از جمله قديميترين آثار مربوط به تنجيم است كه ظاهراً بر اساس نجوم ايرانى و با عنايت به اسطوره‌ها و حكايات همزمانِ تأليف آن، در زمان ساسانيان، سامان يافته است. ادبيّات تنجيمى چنين حكايت می‌کند كه تنكلوشا، پس از سامان آن در ايران و لابد به فارسى ميانه (پهلَوى) به زبان سُريانى، و سپس در دوره اسلامى به عربى ترجمه شده و منبع اطّلاع بسيارى از ادبيّات تنجيمى بعد از خود بوده است. اکنون نسخه‌ای از سریانی آن شناخته نیست ولی از ترجمه عربی و فارسی آن نسخه‌هایی موجود است.
کتابشناسی:
تنکلوشا (فارسی)
[اخترگویی]
از مؤلفی ناشناخته
به ضمیمۀ مدخل منظوم
سرودۀ عبدالجبار خجندی (به سال 616 هـ.ق)
مقدمه و تصحیح: رحیم رضازاده ملک
تهران: 1384ـ 355 ص/ قطع وزيری
شابک: X ـ 01 ـ 8700 ـ 964
میراث مکتوب: 122