میراث مکتوب- انسانها در فرآیند رشد روانی خود ناگزیر از آموختن مقولهبندیها و دستهبندیها هستند. دستهبندی پدیدارها و مفاهیم که عمدتا در قالب تقابلسازی انجام میشود، یکی از شرایط الزامی ورود به حیات اجتماعی و فرهنگی است. اما از سویی دیگر، روانکاوی به ما آموخته است که روان ما در حالت اصیل و پیشافرهنگی خود، وحدتمند و همگن و یکه است و در جریان اجتماعی شدن است که شقاق را تجربه میکند، و مهمتر از همه این است که روان ما همواره میل به وحدت آغازین دارد.
این میل به وحدت، در تفکر شهودی عرفای ما در قالب اندیشههای «وحدت وجودی» ظهور و بروز ویژهای داشته است. تلاش عرفا برای تصویر کردن این جهان وحدتمند در زبان، سبب شده است زبان عارفانه خصلتی پارادوکسیکال بیابد و امکانات شگرفی در آن به وجود آید. از این منظر، مقالات شمس تبریزی یکی از متون ارزشمند، شاذ و توانمند زبان فارسی است. در مقالات شمس، تقابلهای موجود در سطح امر خودآگاه و اجتماعی کنار گذاشته میشود و شمس در رویکرد معرفتی ویژهای این تقابلها را به مثابه امور ذاتا هماهنگ مینگرد.
هجدهمین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارۀ شمس تبریزی، با سخنرانی فؤاد مولودی به نقد و تحلیل روانکاوانه تقابلها در اندیشه شمس تبریزی اختصاص دارد.
این نشست روز چهارشنبه شانزدهم بهمن، ساعت ۱۶:۳۰ در مرکز فرهنگی شهر کتاب، واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار میشود.