میراث مکتوب – شاهنامۀ فردوسی به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی چون اشتمال بر تاریخ و فرهنگ دیرینه و پرافتخار ایران زمین، توجه همۀ طبقات مردم ایران از جمله عوام را به خود جلب کرده است. یکی از نمودهای توجه عوام به شاهنامه را می‌توان در امثال رایج در بین آن‌ها مشاهده کرد. مصراع ها، ابیات و مضامینی از شاهنامه که به عنوان مَثَل بر سر زبان‌ها افتاده یا مثل‌هایی که حول داستان‌ها، شخصیت‌ها، سراینده و خود واژهٔ شاهنامه شکل گرفته است، از نفوذ گسترده و عمیق شاهنامه در «حکمت توده» حکایت دارد.
هدف این مقاله بررسی نقش و سهم فردوسی و شاهنامه در مثل‌های فارسی موجود در امثال و حکم دهخدا و کندوکاو در این مثل‌هاست. برای این منظور با دو رویکرد اثرمحور و مثل‌محور به بررسی امثال مأخوذ از شاهنامه پرداخته و این امثال را از لحاظ گونه‌شناسی و موضوعی مورد بررسی قرار داده‌ایم. در پایان نیز به بررسی دلایل فراوانی امثال و حکم مأخوذ از شاهنامه و تفکیک مثل‌ها و ارسال المثل‌های شاهنامه پرداخته‌ایم.مقاله «بررسی تأثیر شاهنامه در امثال فارسی بر پایه امثال و حکم دهخدا» نوشته عباس واعظ زاده و دکتر محمدجعفر یاحقی که در شماره ۱۸۱ نشریه علمی – پژوهشی جستارهای ادبی به چاپ رسیده است در ادامه و با کلیک بر روی گزینه دریافت فایل مطالعه کنید.
هدف این مقاله بررسی نقش و سهم فردوسی و شاهنامه در مثل‌های فارسی موجود در امثال و حکم دهخدا و کندوکاو در این مثل‌هاست. برای این منظور با دو رویکرد اثرمحور و مثل‌محور به بررسی امثال مأخوذ از شاهنامه پرداخته و این امثال را از لحاظ گونه‌شناسی و موضوعی مورد بررسی قرار داده‌ایم. در پایان نیز به بررسی دلایل فراوانی امثال و حکم مأخوذ از شاهنامه و تفکیک مثل‌ها و ارسال المثل‌های شاهنامه پرداخته‌ایم.مقاله «بررسی تأثیر شاهنامه در امثال فارسی بر پایه امثال و حکم دهخدا» نوشته عباس واعظ زاده و دکتر محمدجعفر یاحقی که در شماره ۱۸۱ نشریه علمی – پژوهشی جستارهای ادبی به چاپ رسیده است در ادامه و با کلیک بر روی گزینه دریافت فایل مطالعه کنید.