ميراث مكتوب – ابوالحسن علی ابن محمد(احمد) دیلمی(/ 391 ق) مؤلّف نخستین و کهنترین تصنیف تصوف اسلامی ایرانی(عطف الألف المألوف علی اللّام المعطوف) در زمینۀ عشق الهی است. درباره زندگی این
صوفی نظریه پرداز و در عین حال گمنام، دانسته هاي زیادي وجود ندارد. از اثر وي (عطف الألف) و زندگانی برخی از استادانش که دیلمی درباره سیره آنان(سیرت شیخ کبیر ابوعبدالله ابن خفیف شیرازي) قلم زده است، چنین برمی آید که وي در قرن چهارم هجري میزیسته و از مکتب عرفانی شیراز و شاگردي ابن خفیف( 269 371 ق)، بهره هاي فراوانی برده است.
ماهیت، منشأ، سبب، تقسیمات و مراتب، عشق) «عشق الهی» نظریه هاي عرفانی وي در باب انسانی و الهی) که در کتاب عطف الألف نمود یافته است، بازتاب گستردهاي در آثار برخی از بزرگان
تصوف اسلامی، به ویژه روزبهان بقلی (522 – 606 ق) داشته است. اثرپذیري از تصوف اسلامی و حکمت یونانی، ویژگی بارز نظریه هاي وي در تفسیر عشق، به ویژه عشق الهی است.
صوفی نظریه پرداز و در عین حال گمنام، دانسته هاي زیادي وجود ندارد. از اثر وي (عطف الألف) و زندگانی برخی از استادانش که دیلمی درباره سیره آنان(سیرت شیخ کبیر ابوعبدالله ابن خفیف شیرازي) قلم زده است، چنین برمی آید که وي در قرن چهارم هجري میزیسته و از مکتب عرفانی شیراز و شاگردي ابن خفیف( 269 371 ق)، بهره هاي فراوانی برده است.
ماهیت، منشأ، سبب، تقسیمات و مراتب، عشق) «عشق الهی» نظریه هاي عرفانی وي در باب انسانی و الهی) که در کتاب عطف الألف نمود یافته است، بازتاب گستردهاي در آثار برخی از بزرگان
تصوف اسلامی، به ویژه روزبهان بقلی (522 – 606 ق) داشته است. اثرپذیري از تصوف اسلامی و حکمت یونانی، ویژگی بارز نظریه هاي وي در تفسیر عشق، به ویژه عشق الهی است.
ادامه مقاله «بازتاب اندیشه هاي ابوالحسن دیلمی در آثار برخی از بزرگان تصوف اسلامی» نگاشته تورج زيني وند و عيسي نجفي كه در شماره پانزدهم مجله علمي – پژوهشي مطالعات عرفاني به چاپ رسيده است بر روي فايل پايين مطالعه كنيد.