میراث مکتوب- «صوفی صومعه قدس» مجموعهای از گفتارها با محوریت «محمدعلی حکیم شیرازی»، عارف و فیلسوف معاصر و مؤلف کتاب «لطایف العرفان» است. مؤلف کتاب، منوچهر صدوقی سها، از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۰ از محضر «حکیم» بهرهمند بوده است و در این کتاب سعی در گردآوری گفتارهایی دربارۀ استادان «حکیم»، احوال و زندگانی او و آثار و مباحث حکمی مطروحه او کرده است.
کتاب با بررسی مستندات دربارۀ ولادت «حکیم» و تحصیلات مقدماتی او و استادانش آغاز میشود، تا زمانی که او به محضر استاد خود، آقا سیدعلی کازرونی میرسد. سپس بحثی مبسوط دربارۀ دیگر شاگردان کازرونی پیش کشیده شده، تا اثرگذاری او بر فضای حکمی دورۀ خود نموده شود. در همین دوره است که «حکیم» با میرزا احمد اردبیلی مرتبط میشود و به دستگیری او در مراتب عرفانی سیر مینماید.
در سال ۱۳۳۶ به دعوت بدیعالزمان فروزانفر، «حکیم» از شیراز به تهران میآید و به تدریس در دورۀ دکتری دانشکدۀ علوم معقول و منقول دانشگاه تهران مشغول میشود.
از این بخش، مؤلف کتاب بر آن است که هر آنچه از آن ایام درک محضر «حکیم» به یاد دارد، به سان کشکولی گرد هم آرد و ضبط کند. این بخش دربردارندۀ مطالب مهمی از نحوۀ سلوک و زندگی «حکیم» است؛ و از آن جمله است:
– عادات مطالعه و کتابهای مورد رجوع او؛ مانند اسفار و تعلیقه میرزا غلامعلی حکیم بر شرح قیصری.
– افرادی که با آنها رفت و آمد داشت و خاطراتی با آنها: محمد فاضل قائنی، مهدی حمیدی شیرازی، میرزا ابوالحسن قزوینی و … .
– و اظهار نظر معاصران دربارۀ «حکیم»: سید رضی شیرازی، سید محمد بهبهانی، بدیعالزمان فروزانفر و… .
– شاگردان و کسانی که در محضر «حکیم» بودهاند: احمد بهشتی، اصغر دادبه، جواد مصلح، توشیهیکو ایزوتسو، حسن سعادت مصطفوی، صدرالدین بلاغی، علی شیخالاسلامی، غلامحسین ابراهیمی دینانی، محمد خواجوی، محمدباقر حجتی، نجفقلی حبیبی و … . در این بخش و ذیل هر یک از افراد، نقلهایی از مصاحبت «حکیم» نقل شده است.
– وضع ظاهر و عادات روزانه.
– مباحث حکمی؛ مانند: قائل بودن به حقۀ حقیقیۀ شخصیۀ وجود.
فصل دیگر کتاب به آثار بر جا مانده از «حکیم» و بررسی و تحلیل آنها میپردازد؛ علی الخصوص کتاب «لطایف العرفان»، که مباحث حکمی مطروحه در آن در چند بخش بررسی شده است.
صوفی صومعۀ قدس: یادوارۀ مولنا محمدعلی حکیم شیرازی، دارنده لطایف العرفان؛ نوشته منوچهر صدوقی سها؛ چاپ اوّل انتشارات مولی؛ ۱۲۰ صفحه؛ ۲۵۰.۰۰۰ ریال.