میراث مکتوب – میرزا محمدطاهر نصرآبادی (حیات: 1027- د. حدود 1100 ق) تذکره نویس و سخن شناس مشهور عصر صفوی، خود نیز قریحۀ شعر داشته و گاه شعری می سروده یا معمایی نظم می کرده است؛ از این رو ترجمۀ احوال و نمونۀ اشعار خود را نیز در آخر تذکرة الشعرا آورده است. 
او در بخش ماده تاریخ ها (تذکرۀ نصرآبادی، به کوشش وحید دستگردی، ص 487) و در بخش معمیات (همان، ص 545) نیز نمونه هایی از این گونه سروده هایش را قرار داده است. محسن ناجی نصرآبادی مصحح یکی از چاپ های تذکرۀ نصرآبادی که اشعار نصرآبادی را بیرون نویس کرده و دوباره در فصل مستقلی قرار داده است متأسفانه از ذکر ماده تاریخ ها و معمیات غفلت کرده است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ محسن ذاکرالحسینی که در تازه ترین شمارۀ دوماهنامۀ گزارش میراث (دوماهنامۀ تخصصی اطلاع رسانی در حوزۀ نقد و تصحیح متون، نسخه شناسی و ایران شناسی – دورۀ دوم، سال هشتم، شمارۀ سوم و چهارم مرداد – آبان 1393) منتشر شده است اینجا بخوانید.