میراث مکتوب – مولانا، چونان کاروان‌سالار عرفا، معتقد به کثرت عوالم و تعدد مراتب خلقت است. وی سطوح «هیجده هزارگانه هستی» را ترکیبی از «جماده مرده» و «آگهی» می‌داند که ما در این کتاب، نیمه جماد هستی را «سخت‌افزار» و نیمه شعور و آگاهی آن را «نرم‌افزار» عالم نام نهاده‌ایم.
التفات به تن و اجابت خواهش‌های تنینه، در واقع همان اسارت در لایه رویین و صورت دیدارین عالم است که گناه نخستین را بر گرده آدم نهاد و بهانه هبوط شد «نان برون راند آدمی را از بهشت». انسان از جهتی واسط بین خدا و جهان است و از دیگر سو، بواسطه برخورداری از قدرت تحویل و استحاله، حلقه اتصال سخت‌افزار و نرم‌افزارهای عالم.
تعاریف مولانا از هریک از ساحتهای وجودی انسان متفاوت از دیگران و در چهارچوب‌های تعاریف گذشتگان نمی‌گنجد، از این رو برای ارائه تعریفی دقیق از چند و چون هر یک از این موضوعات از منظر مولانا، نیاز به بررسی اندیشه‌های او در قالب آثارش است.
این اثر به بررسی قوت جان در ذهن و زبان مولانا می‌پردازد.
مولانا در کتاب سترگ خود، مثنوی معنوی، ساحتهای مختلفی از وجود انسان مانند روح، جان، دل، نفس و … را مطرح و دربارۀ هر یک تعریف و وجهی جدید ارائه می‌دهد.
سرامی، قدمعلی، عربی، فرشاد، از خوان و نان تا خون و جان (قوت جان در ذهن و زبان مولانا)، تهران، ترفند، قطع: وزیری، 372صفحه، بها: 280000 ریال، 1395.