میراث مکتوب – سه سفرنامه: رایی بنیامین تطیلی، آنتونیو تنرور و میکل ممبره (از زمان سلطان سنجر و اوایل صفویه) با دو شرح دربارۀ سفرنامه های اسپانیولی، پرتغالی و ایتالیایی، به کوشش حسن جوادی و ویلم فلور، تهران، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، 1393 ش.
کتاب همچنان که از عنوانش پیداست، دربردارندۀ سه سفرنامه و دو شرح است. سه سفرنامه که ترجمۀ آنها در این کتاب آمده است، از قدیم ترین سفرنامه های غربی مربوط به ایران هستند: اولی از سدۀ دوازدهم میلادی، یعنی روزگار فرمانروایی سلطان سنجر سلجوقی بر ایران، است و دو سفرنامۀ دیگر از سدۀ شانزدهم، یعنی دورۀ صفوی هستند. دو گزارش منضم شده به متن نیز در واقع دو فصل از کتاب مترجم با عنوان ایران از دیدۀ سیاحان اروپایی از قدیم ترین ایام تا اوایل صفویه (1378) هستند.
متن کامل این مقاله نوشتۀ عسکر بهرامی که در شمارۀ 69 – 68 دوماهنامۀ گزارش میراث (دوماهنامۀ تخصصی اطلاع رسانی در حوزۀ نقد و تصحیح متون، نسخه شناسی و ایران شناسی، دورۀ دوم، سال نهم، شمارۀ اول و دوم، فروردین – تیر 1394) منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.