میراث مکتوب – اگر در حوزۀ حافظ پژوهی، پنج شش کتاب عالی را بتوان نام برد، بی تردید یکی از آنها «گلگشت در شعر و اندیشۀ حافظ» اثر استاد محمدامین ریاحی است.
این کتاب که چاپ دوم آن (1374 ش) اینک در دست من است، با مقدمه ای مورخ به 1367 ش آغاز می گردد. هرچند در اثنای این مقدمه می خوانیم که «باید این را اعتراف کنم که من ادعای حافظ شناسی ندارم» (ص 8) اما خوانندۀ دقیق به محض اتمام مقدمه و ورود به متن کتاب در می یابد که این سخن استاد از روی فروتنی است و ایشان از بسیاری مدعیان حافظ شناسی حافظ شناس ترند.
ادامۀ این مقاله نوشتۀ فرزاد ضیایی حبیب آبادی، پژوهشگر متون کهن فارسی که در شمارۀ اول مجلۀ فرهنگی و هنری سفینۀ تبریز منتشر شده است اینجا [1]بخوانید.