میراث مکتوب – قطب الدین شیرازی از معدود دانشمندان ایرانی است که در جامعیت علوم عقلی و نیز تلفیق پزشکی پژوهی با فلسفه توانسته است به جایگاه بوعلی سینا نزدیک شود. کتاب عربی نگاشت تحفۀ سعدیه گزارشی از دریافت های او از خوانش شروح قانون، مباحثه با استادان و دانشمندان معاصرش و باریک اندیشی های فراوان خود اوست. او در تحفۀ سعدیه، نخست قطعه ای کوتاه از متن اصلی قانون را آورده و سپس دیدگاه های مختلف و به ویژه آنانکه در تفسیر آن لغزش داشته اند را یادآور شده است. سپس دیدگاه خود را ارائه می دهد. نویسنده در نوشتار حاضر کوشیده است بر اساس متن تحفۀ سعدیه بویژه مقدمۀ آن، خواننده را از شیوۀ پژوهشگری های قطب الدین شیرازی به ویژه پزشکی پژوهی اش آگاه سازد. وی در راستای این هدف، نخست چکیده ای سال شمارانه از زندگی قطب الدین شیرازی ارائه و شماری از ویژگی های رفتاری وی بیان می دارد. در ادامه، چرایی گزینش کتاب قانون بوعلی سینا را توسط قطب الدین جهت شرح، مورد مداقه قرار می دهد. نگاهی به ویژگی های کتاب قانون بوعلی و شروح دیگر آن پس از تحفۀ سعدیه، از دیگر مباحث بحث شده است. در نهایت نویسنده، نوشتار را با ارائۀ دورنمایی از تحفۀ سعدیه به پایان می رساند.
متن کامل این مقاله نوشتۀ سید حسین رضوی برقعی که در شمارۀ 160 آینۀ پژوهش منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.