میراث مکتوب – مجدالدین علی متخلص به قوسی، شاعر، مؤلف و خوشنویس سده های دهم و یازدهم هجری و اهل شوشتر است.
از جزئیات زندگی او اطلاع چندانی نداریم. در سال 995 در شوشتر سرگرم کتابت مجموعه ای از دیوان های شاعران مختلف بود. مدتی را نیر در شیراز به مصاحبت تقی الدین اوحدی گذراند. پس از آن، به بغداد رفت و مدت ها مجاورعتبات بود. گاه جهت اخذ مقرری از شاه عباس صفوی (حک: 996 – 1038 ق) به ایران می آمد و از صحبت علمای دربار او به ویژه شیخ بهایی (م 1030 ق) بهره مند می شد. او در بغداد با فوجی نیشابوری (م 1075 ق) همنشین بوده و ترقیمۀ نسخه ای از دیوان خاقانی که به خط خود او بر جا مانده، نشان می دهد که در سال 999 در کربلا بوده است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ عباس بگ جانی که در فصلنامۀ پيام بهارستان، سال هفتم، شمارۀ 25 منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.