میراث مکتوب – فارسی ناشنيده، تأليف حسن انوشه و غلامرضا خدابنده لو، فرهنگ واژه های فارسی و فارسی شدۀ کاربردی در افغانستان است که در آن، شماری از لغات، ترکيبات، کنايات و امثال رايج در گونۀ زبانی آن ديار مدخل شده است؛ بيشترِ اين مدخلها، امروزه در ايران کاربردی ندارد، يا به معنايی ديگر استفاده می شود.
با وجود کوشش های فرهنگنگاران، اين کتاب از خطا برکنار نمانده و لغزش هايی در مدخلگزينی، آوانويسی، تعريف نگاری و شاهدگذاری به آن راه يافته است که در اين مقاله به شماری از آنها اشاره می شود. برای آن که امکان بررسی معنا در جمله برای خواننده فراهم باشد، مدخلها به همراه معانی و شواهد از فارسی ناشنيده نقل شده، سپس توضيحاتی دربارۀ کاستی ها و نادرستی های آن آمده است.
متن کامل این مقاله تألیف گلپر نصری که در فصلنامۀ نقد کتاب ادبیات (سال اول، شمارۀ 3 – 4، پاییز و زمستان 1394) منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.