میراث مکتوب – در دورۀ ظهور کوتاه مدت شمس تبریزی در قونیه، که به صورت میان پرده ای آشفته و زودگذر در طومار زندگی مولانا و خانواده اش رخ نمود.
سنایی، قرنی پس از مرگ در اوج شهرت و اعتبار بود و بر پهنه های شرقی و غربی قلمرو زبان فارسی نفوذ گسترده و سایه افکن داشت. عطار در نیشابور و خاقانی و نظامی در اران و آذربایجان او را بزرگ می داشتند.
متن کامل این مقاله نوشتۀ مهدی محبتی که در نشریۀ نامۀ فرهنگستان – فصلنامۀ تحقیقات زبانی و ادبی ، فنون بلاغی ، تحلیل متون ، فرهنگ مردم ، گویش های ایرانی دارای رتبه علمی – پژوهشی (علوم انسانی) منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.