میراث مکتوب – این مجموعۀ مخاطبان را به تعامل با آثار منتخب استادان خوشنویسی ایران از دهم تا قرن بیستم دعوت می کند.
این آثار به نمایندگی از خوشنویسان شناخته شدۀ معاصر ایران با دقت انتخاب شده اند، و نفوذ هنر ایران را بیش از مرزهای کنونی نشان می دهد و به گسترش فرهنگ ایرانی در سراسر غرب آسیا در قرون وسطی و نخستین دورۀ مدرن کمک می کنند.
در مقایسه با تلقی های خوشنویسی اسلامی است که به دنبال توصیف و توضیح این هنر از نظر اصول مذهبی و یا تئوری های انتزاعی از زیبایی شناسی توضیح آن بوده ایم.
هدف از این سایت جلب توجه مخاطبان به خوشنویسی ایرانی- اسلامی به عنوان یکی از هنرهای زیبا که از عوامل ارتباطات و گونه ای از هنرهای سنتی است. به همین دلیل این سایت به طور کلی به نمونۀ آثار نفیس هنرمندان با نسبت «اسلامی» و یا «خوشنویسی ایران» تمرکز دارد.
علاوه بر شرح حال هنرمندان، بینندگان با واژگان فنی و اصطلاحات هنری مربوط به تولید هریک از آثار خوشنویسی آشنا می شوند و با این هدف به بینندگان کمک می شود تا در گسترش واژگان بصری و از طریق آنها بتوان به ارزیابی دقیقی در مورد زیبایی شناسی خوشنویسی اسلامی دست یافت.
دانشجویان خوشنویسی اسلامی ممکن است تعجب کنند که این مجموعه با «ابن مقله» (درگذشتۀ 328 ق.) آغاز نشده، کسی که به طور کلی به عنوان مخترع خطوط ششگانه معرفی شده است، دلیل این نکته آن است که از وی هیچ نمونۀ اصیلی باقی نمانده و آثاری که رقم وی را دارند، غالباً مجعول و یا به وی منسوبند. با توجه به هدف ما که ایجاد یک صفحه برای تعامل با آثار خوشنویسان است، ما تصمیم گرفتیم تا مجموعه را با آثار «عثمان بن حسین ورّاق غزنوی» که کمتر شناخته شده است، آغاز کنیم؛ استادی که بسیار برجسته است و یکی از نخستین نسخه های قرآن را با ترجمه و تفسیر پارسی در سال 484 ق. کتابت کرده است.
ما آثار منتخب و نهایی خوشنویسان را در وب سایت قرار داده ایم اما در حال حاضر فقط دربارۀ میرعماد و علیرضای تبریزی (عباسی) تمامی آثار بررسی شده است و دربارۀ دیگر خوشنویسان، تنها یکی از آثارشان از نظر واژگان و اصطلاحات هنری، بررسی شده است.
در شکل نهایی، تمام قطعات که بر روی این وب سایت قرار گرفته است، با توضیح مشروح اصطلاحات هنری، آوا نویسی و ترجمۀ متن نوشته شده و همچنین شرح تخصصی دربارۀ احوال و آثار هر یک از خوشنویسان همراه خواهد شد.
این وبگاه را اینجا [1] مشاهده کنید.