میراث مکتوب – سومین دفتر از مجموعۀ «متون ایرانی» در سال 1391 به کوشش جواد بشری توسط انتشارات کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی به زیور طبع آراسته شده است. 
این دفتر شامل دو بخش است که بخش نخست آن دربرگیرندۀ ده متن تصحیح شده است.
دومین متنی که در بخش نخست این دفتر آمده، حدود هزار بیت از اشعار شمس الدین (جلال الدین) ورکانی، شاعر سده های ششم و هفتم می باشد که توسط اسماعیل شموشکی، تصحیح شده است. در این کار ، دو نسخه از خلاصة الاشعار مورد استفادۀ مصحح بوده که یکی متعلق به کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی و دیگری نسخۀ کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران است. نویسنده در نوشتار حاضر، ملاحظات خویش را در باب تصحیح اشعار شمس الدین ورکانی به رشتۀ تحریر درآورده است. در راستای این نقد با ارائۀ شاهد مثال هایی از متن، به خطای کاتب یا غلط خوانی مصحح و تصحیح های قیاسی وی اشاره می کند. نویسنده در انتها، حدسیات خود را در جهت رفع اشکال ابیاتی که برای مصحح مبهم بوده است، بیان می دارد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ فرزاد ضیائی حبیب آبادی که در دوفصلنامۀ آینۀ پژوهش (سال بیست و ششم، شمارۀ اول، فروردین و اردیبهشت 1394) را اینجا [1]بخوانید.