میراث مکتوب – حكیم سنایی غزنوی از شعرای ممتاز قرن ششم هجری است كه آثار او مورد تقلید شعرای بعد از وی قرار گرفته است. 
استنساخ زیاد شعر این شاعر و حوزۀ واژگانی خاص او و فهمیده نشدن بعضی از واژگان آثار سنایی از عواملی است كه باعث ایجاد تحریف و تصحیف در آثار این شاعر شده است. حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه اولین مثنوی عرفانی حاصل ذهن خلاق و توغل این شاعر گرانسنگ در آثار گذشتگان است و در آن نیز مانند دیگر آثار سنایی خطاهایی راه یافته است . در این میان منابع جانبی مانند فرهنگ های قدیمی كه در بردارندۀ بخشی از متن مورد نظر هستند می توانند راهگشای تصحیح باشند .
این مقاله برآن است كه با تكیه بر فرهنگ جهانگیری به عنوان یكی از مهمترین فرهنگ های قدیمی كه در هند نوشته شده است و به حوزۀ زبانی شاعر بسیار نزدیك بوده است به بررسی و نقد بعضی از ابیات حدیقۀ سنایی در فرهنگ جهانگیری بپردازد.
متن کامل این مقاله نوشتۀ مجيد خسروي که در مجلۀ شبه قاره شمارۀ سوم، پیاپی 3، پاییز ـ زمستان 1393 منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.