میراث مکتوب – مقالۀ حاضر به بررسی زندگی و شرح حال حیدری تبریزی شاعر هم روزگار با شاه طهماسب صفوی و اكبرشاه گوركانی هند می پردازد و با نقل و نقد منابع تلاش می كند تا برخی نكات مبهم زندگی او را روشن كند. مناقب خوانی او از سؤالات مطرح در این مقال است و با بررسی دیوان به جای مانده از او تلاش شده تا اندكی از جهان بینی شاعر آشكار شود. 
حیدری تبریزی شاعری است كه میان ایران و هند در تردد بوده و سفرهای بسیاری كرده است. حاصل یكی از این سفرها، ساخت مثنوی ای به نام فتحنامۀ گجرات است. در این مقاله علاوه بر تصحیح این فتحنامه، برخی ویژگیهای آن مورد نقد قرار گرفته و با الگوی اصلی آن یعنی شاهنامه مقایسه شده است. ضمناً اتهام سرقت ادبی حیدری نیز بررسی شده است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ علیرضا امامی که در مجلۀ شبه قاره شمارۀ سوم، پیاپی 3، پاییز ـ زمستان 1393 منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.