میراث مکتوب – تذكره هاي ادبي، يكي از مهم ترين منابع تحقيقي در حوزه زبان و ادبيات فارسي و حتي مباحث اجتماعي و تاريخي اند كه در سطح معمول خود، ساختي دستورمند و معيارين دارند. البته اين معيارها بسيار ظريف و پنهان طورند و ساحات معني تا صورت را شامل مي شوند. 
در واقع تذكره نويس بر اساس قواعد نانوشته پنهان، بايد اثري را فراهم آورد كه از حيث موضوع و مضمون، انشا و لحن و حتي تدوين و تبويب كتاب، اصولمند باشد، وگرنه آن اثر با همه فوايد محتملش، زير چوبه و كوبه ناقدان و حريفان، خرد و خاكستر مي شود.
نگارنده در اين مجال سعي دارد تا در كنار بازشناخت معيارها و سازه هاي تذكره ها به عنوان يك گونه ادبي، همچنين به رده بندي انواع موجود آنها دست يازد.
متن کامل این مقاله به قلم سعید شفیعیون که در مجله فنون ادبي ، سال ششم، شماره 2 (پياپي 11) منتشر شده است اینجا [1]بخوانید.