میراث مکتوب – در نگاره های بهزاد و مکتب هرات، غالباً درخت یا درختانی نقش بسته اند که گاه بر سر شاخه های آنها مرغان و لانۀ مرغان نیز به چشم می خورد. 
در کنار یا در زیر درخت نیز پیری سپیدموی و سپیدروی ترسیم شده است که در فضای اطراف او هاله ای از حرمت و قداست احساس می شود. چنانکه خواهیم دید، تقارن این سه عنصر در آثار بهزاد اتفاقی نیست و هر سه تمثیل از وجه شبهی برخوردارند.
در آغاز ما جداگانه به مفاهیم مثالی هر یک از این سه تمثیل می پردازیم و همزمان معانی عرفانی آن را که بهزاد قطعاً با آن بیگانه نبوده است، بررسی می نماییم.
متن کامل این مقاله نوشتۀ سید رضا فیض که در شمارۀ 62 و 63 دوماهنامه گزارش میراث منتشر شده است اینجا [1]بخوانید.