میراث مکتوب – پس از انتشارِ متن علمی – انتقادیِ دکتر خالقی مطلق و همکارانشان نباید دیگر به کار تصحیح کامل شاهنامه پرداخت و به دلایلی، روش درست علمی این است که ضبط‌های این چاپ با توجّه به نسخه‌بدل‌های آن، چاپ عکسیِ دست‌نویس‌های شاهنامه، نقدها و نویافته‌های شاهنامه‌شناسان دیگر و نیز مآخذ جنبی مربوط، باریک‌بینانه بررسی و نتیجۀ این ارزیابی‌ها منتشر شود تا پس از اِعمالِ مواردِ پذیرفته بر این چاپ، تصحیحِ تقریباً نهاییِ حماسۀ ملّی ایران فراهم آید. 
بنا بر همین شیوه، در مقالۀ حاضر دو ضبط در ابیات این متن بررسی و به جای صورت‌های «آوردگاهی پی آهو» و «بخششِ کارزار» به ترتیب «آوردگاهِ نرآهو: محلّ ستیزِ آهوان نر» و «تُخششِ کارزار: سخت‌کوشی در نبرد» پیشنهاد شده است.
متن کامل این مقاله را که در مجله جستارهای ادبی سال 47، شماره 186،(1393) منتشر شده است اینجا [1]بخوانید.