میراث مکتوب – هدف از این تحقیق بررسي كاركرد و معناي تكنيكي اصطلاح «تعليق» به عنوان نوعي خاص اما ناشناخته از كتابت در نزد كاتبان مسلمان ايراني با اتكا به مستندات درون متني و برون متني است. 
در این مقاله نخست اصطلاح «تعليق» در متون كهن فارسي و سپس در انجامه هاي نسخه خطي سفينه تبريز و چند نسخه خطي ديگر بررسي شد.
يافته ها: واژه «تعليق» را كاتبان نسخه هاي خطي در استنساخ اوليه آثارِ نيازمند مقابله و تصحيحِ دوباره در انجامه به كار مي برده اند.
نتيجه گيري: مصححان بايد در تصحيح متون، از نسخي كه در انجامه آنها اصطلاح «تعليق» بهكار رفته است با احتياط استفاده كنند.
متن کامل این مقاله نوشتۀ مجتبي مجرد و محمدجعفر ياحقي که در فصلنامه مطالعات ملي كتابداري و سازماندهي اطلاعات، شماره 100، زمستان 1393 به چاپ رسیده است اینجا [1]بخوانید.