کسانی هستند که با دکتر موحّد سال‌ها حشر و نشر و همکاری داشته‌اند. من خیلی کم با ایشان از نزدیک آشنا بوده ام امّا، به اعتبار دیگری، فکر کردم که حرف زدن و نوشتن دربارۀ دکتر موحّد کار مشکلی نیست. شما با بعضی افراد سال ها حشر و نشر دارید، معاشرت دارید، اما او را نمی شناسید یا نمی پسندید. در عوض، کسانی هستند که با یک بار دیدن هم، با آنان انس و الفت و سنخیّتی پیدا می کنید. وقتی که می خواهید او
را توصیف کنید، خیلی راحت می توانید این کار را بکنید. اینها آدم هایی هستند بی روی و ریا. در آنها تزویر نیست. زرق نیست، دورنگی نیست؛ این طور نیست که افکارشان، روحیاتشان، اندیشه شان خیلی پیچیده باشد. آدم های حقیقت جو هستند، عاشق حقیقت هستند، مدافع حقیقت اند؛ در برابر حقیقت، حساس اند. هرگونه انحراف از حقیقت آنها را از جا به در می کند. آدم هایی که خیلی هم معتدل باشند، خیلی هم متین باشند، همین که انحرافی از حقیقت ببینند، روی و ریایی ببینند، زرقی ببینند، تزویری ببینند، از جا درمی روند. نمی خواهم بگویم که خود من این صفات را دارم، ولی به هرحال فکر می کنم که یک چنین حالتی به همۀ ما دست داده است.
اگر بخواهیم آقای دکتر محمدعلی موحد را دو سه کلمه توصیف کنم، باید بگویم فرزانه حقیقت جو و نوجو.
متن کامل نوشته استاد احمد سمیعی گیلانی را در فایل زیر بخوانید.
یادآور می شود مجموعه مقالات با قافلۀ شوق (ارج نامۀ استاد محمدعلی موحد) به اهتمام محمد طاهری خسروشاهی از سوی انتشارات ستوده به چاپ رسیده است.
اخبار مرتبط
…………………………………………………
یادداشتی درباره ارج نامه دکتر محمدعلی موحد [2]
