میراث مکتوب- نسخه‌ای از مثنوی مولانا به شماره 5021، کتابت 1251ق، در کتابخانه مجلس نگهداری می‌شود. این نسخه توسط محمد بن عباس بک در با 238 برگ در بناب کتابت شده است.
آغاز این نسخه چنین است: بسمله. هذا کتاب المثنوی و هو اصول الاصول الدین فی کشف اسرار…
اطلاعات توصیفی انجام : بام گردون را ازن آید نوا / گردشش باشد همیشه زان هوا
یادداشت مربوط به نسخه: این نسخه تنها یک دیباچه نثری در آغاز دفتر یکم دارد
امتیاز نسخه: دارای جلد و تذهیب های سرلوح ممتاز
تزئینات جلد: نقاشی لاکی با نقش گل مرغ
جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و ملای رومی، شاعر و عارف ایرانی قرن هفتم قمری است. در تاریخ عرفان ایرانی و در تاریخ ادب فارسی او را بی‌نظیر و نادره می‌دانند. وی در ششم ربیع‌الاول ۶۰۴ق در بلخ به دنیا آمد.. مثنوی معنوی، شاهکار عرفانی اوست که در شش دفتر و بیش از بیست‌وپنج‌هزار بیت، مفاهیم عمیق عرفان، اخلاق، و حکمت را با روایت‌های تمثیلی بیان می‌کند.
مولوی در ۵ جمادی الثانی سال ۶۷۲ق در قونیه درگذشت و در کنار پدرش در مقبره خانوادگی به خاک سپرده شد. در تقویم جمهوری اسلامی ایران، هشتم مهر روز بزرگداشت مولانا نام‌گذاری شده است.
معرفی از : علی نقی جهانی (کارشناس موزه مجلس)
منبع: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس