میراث مکتوب – همۀ رمانس‌ها، برخی عناصر روایی مشترک دارند که ویژگی اصلی آنها محسوب می‌شوند. این بدان معنا نیست که این ویژگی‌ها در انواع ادبی دیگر به چشم نمی‌خورد، بلکه فقط بدین معناست که کیفیت و بسامد آنها در رمانس‌ها، چشمگیر و دارای اهمیت زیاد است. از یک جهت، این ویژگی‌ها را می‌توان اجزای ساختمانی در نظر گرفت که قصه‌گویان به مدد آنها به ساختمان داستان‌های خود سر و سامان می‌دهند. این عناصر که استخوان‌بندی پی‌رنگ داستان‌ها را ایجاد می کنند، به نحوی از انحاء در رمانس ها رخ نشان می دهند. در هر رمانس، این عناصر بر اساس شگرد قصه گو، کم رنگ یا پررنگ جلوه می کنند و هرچند ممکن است صورت آنها عوض شود، ماهیت آنها هیچ تغییری نمی کند.
ویلیام هانوی در مقاله خود چند ویژگی روایی رمانس های پیش از صفویه از جمله قصۀ حمزه، دارابنامه، اسکندرنامه و البته، سمک عیّار را بررسی می‌کند.
در این مقاله همچنین از ویژگی‌های زبانی و سبکی رمانس‌های پیش از صفویه هم ذکر به میان می‌آورد. بخش بعدی با جمعبندی کلی از ویژگی های رمانس های عامیانۀ پیش از صفوی به پایان می آید.متن کامل مقاله «عناصر روایى در رمانس‌هاى پیش از صفویه» نوشته ویلیام هانوی به ترجمه ابوالفضل حری را بر روی فایل پایین بخوانید.
ویلیام هانوی در مقاله خود چند ویژگی روایی رمانس های پیش از صفویه از جمله قصۀ حمزه، دارابنامه، اسکندرنامه و البته، سمک عیّار را بررسی می‌کند.
در این مقاله همچنین از ویژگی‌های زبانی و سبکی رمانس‌های پیش از صفویه هم ذکر به میان می‌آورد. بخش بعدی با جمعبندی کلی از ویژگی های رمانس های عامیانۀ پیش از صفوی به پایان می آید.متن کامل مقاله «عناصر روایى در رمانس‌هاى پیش از صفویه» نوشته ویلیام هانوی به ترجمه ابوالفضل حری را بر روی فایل پایین بخوانید.
توضیح تصویر: دستنویس تنها نسخه شناخته شده از متن سمک عیار