میراث مکتوب – برخلاف کتاب‌های چاپی هر یک از نسخه‌های خطی گواه منحصر به فردی است که بررسی آن نیازمند روش‌های گوناگونی است. نسخه‌های خطی پیش از همه کتاب‌هایی هستند که گاه شامل چند اثر متنوعند. نسخه‌برداری، انتشار، تعلق به مکانی علمی یا شخصیتی شناخته شده یا ناشناس، بیانگر موقعیت علمی زمانه و نشانی از جریان دانش در زمان و مکان خود نیز هست. علاوه بر این دستنوشته‌های یک سند باستان‌شناختی است که می‌تواند از جنبهٔ تولید، خصوصیات فیزیکی و تزیینات مورد بررسی قرار گیرد. این امر تنها به نسخه‌های عربی محدود نمی‌شود بلکه تمام نسخه‌های خطی صرف نظر از منطقه فرهنگی آنها را دربر می‌گیرد.
هدف از این مقاله شناسایی علمی نسخه‌های خطی است بدان صورت که هم خود اساس پژوهش‌های تاریخی قرار گیرد و هم به عنوان دانشی کمکی وابسته در علوم مرتبط به کار آید.
از این رو مسایل مرتبط با شناخت دستنویسها در چهار بخش کلی تقسیم و معرفی شده‌اند: مجلد، واحدهای نسخه شناختی، متن، یادداشتها.
آنچه در بالا مطالعه کردید بخشی از مقاله «آیین شناساندن نسخه‌های خطی» جزوه آموزشی دوره‌های تخصصی نسخه‌شناسی پاریس، سال ۲۰۰۳/ مؤسسه پژوهش و تاریخ متون (پاریس) با ترجمه و برابر یابی سید محمدحسین مرعشی است که در دفتر اول مجله «اوراق عتیق» به چاپ رسیده است.
ادامه مقاله را با کلیک بر روی فایل پایین بخوانید.