میراث مکتوب- سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر و پژوهشگر، در نود و سومین محفل ماهانه و دوستانۀ مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، موسوم به چهارشنبه‌های دیدار (۲۴ آبان ۱۴۰۲)، یادداشتی برای سی‌سالگی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب مرقوم کرد که تصویر و متن آن را در ادامه می‌بینید.
هو الحق
خد را شکر که میراث مکتوب سی‌ساله شد. دیر زیاد این ستون محکم فرهنگ.
از صمیم جان به کاروان‌سالار این قافله جناب دکتر اکبر ایرانی و همکاران ارجمندش شادباش می‌گویم.
دوستدار: سیّد علی موسوی گرمارودی
24 / 8 / 1402
این قطعه تقدیم حضورشان:
ای خوش آنان کاندرین نامهربان دنیای بد عمر را در کار خوب مهربانی کرده‌اند
خود چو خور پیوسته سرگردان عالم بوده‌اند پیشِ پای دیگران پرتوفشانی کرده‌اند
پیش‌پاافتادگانِ دشتِ حسرت را چو کوه با شکوه و استواری پُشتبانی کرده‌اند
صخره‌های ساحل صبر و نجابت بوده‌اند با هجوم موج غم‌ها سرگرانی کرده‌اند
گر چو ابر از گریه بارِ دل [گهی] بگشوده‌اند گریه هم چون شام بارانی نهانی کرده‌اند
چون دُر افشاندم ز گرمارود من این قطعه را بر سرِ آنان که عمری جانفشانی کرده‌اند
[1]