میراث مکتوب – کتاب جامعالتواریخ رشیدی مانند دیگر کتاب‌های تاریخیی پیش و پس از عهد خود، آمیخته به هنر ادبی نویسندگی است. نشانه‌های بارز این هنر، وجود مبلغ بسیاری از بیتها و فقره‌های تسجیع است که در جای‌جای متن این کتاب گنجانده شده است. در میان مقاله‌های نوشته‌شده در بارۀ این تألیف، نوشته‌ای دیده نشد که اختصاصاً به بررسی چگونگی وجه ادبی این کتاب بپردازد. مقوله‌هایی چون بررسی شیوۀ سبک ادبی نویسنده یا نویسندگان، استفاده از منابع ادبی موجود، میزان و معیار استفاده از تمهای ادبی، برآورد و طبقه‌بندی بیتها و نقل‌قولهای مشهور، جایگاه بلاغت زبان کتاب و دیگر مقوله‌های ادبی در این متن، قابل بررسی و مقایسه با دیگر متنهای مشابه است. در این مقاله کوشش شده است به چند پرسش پاسخ داده شود: سبک نویسنده یا نویسندگان یا سبک اثر، از منظر سبک شخصی، دوره و ادبی، چگونه سبکی است؟ نویسنده یا نویسندگان، در حوزۀ بلاغت، برای تقویت کلام خویش از چه آثاری استفاده کرده‌اند و شیوۀ استفاده چگونه بوده است؟ شیوه و سبک ادبی کتاب جامعالتواریخ، چه تفاوتی با شیوه و سبک ادبی دیگر متنهای تاریخی پیش و پس از خود دارد؟
متن کامل مقاله «تحلیل نثر جامعالتواریخ رشیدالدین فضل‌الله از نظر شاخصهای سبکی و ادبی» نوشته علی محمدی که در شماره ۵۱ دو فصلنامه علمی – پژوهشی آینه میراث به چاپ رسیده است در فایل پایین مطالعه کنید.