میراث مکتوب – اثر منطقی المُهجه در برخی فهرست‌نگاری‌ها از آثار منطقی، به ابن سینا نسبت داده شده است. از آنجا که فهم تطوّر منطق سینوی در گروی شناسایی و بررسی تمامی آثار منطقی وی است مسألۀ پژوهش حاضر بررسی صحّت و اعتبار این انتساب است.
در بررسی استناد هر اثر به مؤلّفی، از روش های بررسی دستنویس ها و مستندات تاریخی، بررسی ساختاری، و تحلیل محتوایی میتوان بهره جست. در مستندات تاریخی و دست نویس های المُهجه مطلب قابل استنادی که مؤیّد انتساب یا عدم انتساب اثر به
ابن سینا باشد به دست نیامد.
بر مبنای تحلیل ساختاری، ساختار اثر متعلق به هیچ یک از سب کهای منط قنگاری نیست و حتّی در سیر تحوّلات منطق سینوی با لحاظ ای نکه شیخ الرئیس در منطق نه بخشی آثاری دارد و آغازگر منطق دوبخشی است، جای نمی گیرد. در تحلیل محتوایی علاوه بر وجود کلماتی که در سایر آثار منطقی ابن سینا به چشم نمیخورند و اغلاط منطقی، مواردی متفاوت با آن چه در آثاری که انتساب قطعی به ابن سینا دارند به دست آمد که فرضیۀ عدم انتساب رساله به شیخ الرئیس را تأیید می کند.
در بررسی استناد هر اثر به مؤلّفی، از روش های بررسی دستنویس ها و مستندات تاریخی، بررسی ساختاری، و تحلیل محتوایی میتوان بهره جست. در مستندات تاریخی و دست نویس های المُهجه مطلب قابل استنادی که مؤیّد انتساب یا عدم انتساب اثر به
ابن سینا باشد به دست نیامد.
بر مبنای تحلیل ساختاری، ساختار اثر متعلق به هیچ یک از سب کهای منط قنگاری نیست و حتّی در سیر تحوّلات منطق سینوی با لحاظ ای نکه شیخ الرئیس در منطق نه بخشی آثاری دارد و آغازگر منطق دوبخشی است، جای نمی گیرد. در تحلیل محتوایی علاوه بر وجود کلماتی که در سایر آثار منطقی ابن سینا به چشم نمیخورند و اغلاط منطقی، مواردی متفاوت با آن چه در آثاری که انتساب قطعی به ابن سینا دارند به دست آمد که فرضیۀ عدم انتساب رساله به شیخ الرئیس را تأیید می کند.
آنچه در بالا مطالعه کردید چکیده مقاله «بررسی انتساب اثر منطقی المهجه به ابن سینا» نوشته زینب برخورداری است که در مجله فلسفه و کلام اسلامی، سال چهل و پنجم، شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۱ منتشر شده است.
متن کامل این مقاله را در فایل پایین مطالعه کنید.