دیوان فانـی خویی

میراث مکتوب- میرزا حسن زنوزی خویی، ادیب و متکلّم و دانشمند اواخر سدۀ دوازدهم و اوایل سدۀ سیزدهم است که از خود آثار و نگارشهای سودمندی در زمینۀ اصول، حدیث، رجال، کلام، ادبیات و تاریخ بر جای نهاده است که از آن جمله می‌توان به بحرالعلوم، ریاض­الجنّة، زبدة­الأعمال، شرح الاستبصار، دیوان اشعار و… اشاره کرد.

دیوان فانی خویی شامل غزلیات، قصاید، قطعات، ترجیع­بندها است که از یادگارهای ادبی دورۀ دنبلی­ها به شمار می­رود. میرزا حسن در این دیوان از اشعار شاعران بزرگی چون خاقانی، عطّار، سنایی، مولوی، حافظ و عراقی تأثیر پذیرفته و به وضوح لطافت و استواری سخن آنان را در مضامینی دلنشین نشان داده است.

 

 

کتابشناسی:

دیوان فانـی خویی (فارسی)

[موسوم به گنج‌ا‌للّه]

سرودۀ میرزا حسن زنوزی خویی (1172ـ 1225 هـ . ق)

تصحیح: شهریار حسن‌زاده

تهران: 1390- 451 ص/ قطع وزیری

شابک: 8-023-203-600-978

میراث مکتوب: 226