تنکلوشا

میراث مکتوب- تنکلوشا از جمله قديمي­ترين آثار مربوط به تنجيم است كه ظاهراً بر اساس نجوم ايرانى و با عنايت به اسطوره‌ها و حكايات همزمانِ تأليف آن، در زمان ساسانيان، سامان يافته است. ادبيّات تنجيمى چنين حكايت می‌کند كه تنكلوشا، پس از سامان آن در ايران و لابد به فارسى ميانه (پهلَوى) به زبان سُريانى، و سپس در دوره اسلامى به عربى ترجمه شده و منبع اطّلاع بسيارى از ادبيّات تنجيمى بعد از خود بوده است. اکنون نسخه­‌ای از سریانی آن شناخته نیست ولی از ترجمه عربی و فارسی آن نسخه‌هایی موجود است.

 

 

کتابشناسی:

تنکلوشا (فارسی)

[اخترگویی]

از مؤلفی ناشناخته

به ضمیمۀ مدخل منظوم

سرودۀ عبدالجبار خجندی (به سال 616 هـ.ق)

مقدمه و تصحیح: رحیم رضازاده ملک

تهران: 1384ـ 355 ص/ قطع وزيری

شابک: X ـ 01 ـ 8700 ـ 964

میراث مکتوب: 122