میراث مکتوب – نقد ادبی در دورۀ عباسی با ظهور چند تن از نقادان و علمای ادب در فن بحث و مناظره و کتابت و بلاغت به شکوفایی رسید و آثار ارزشمندی در آن دوره بوجود آمد که منشأ شکل گیری جریانات و آثار بعدی در این فن شد 
.
نویسندگان در نوشتار حاضر تلاش کرده اند دو اثر پیشگام در نقد ادبی، المثل السائر فی ادب الکاتب و الشاعر تالیف ضیاءالدین ابن اثیر جزری و کتاب الفلک الدائر علی المثل السائر اثر ابن ابی الحدید را که در نقد آن نگاشته شده، مورد بررسی قرار دهند. در راستای این هدف، پس از معرفی دو نویسنده و آثار آن ها، به بررسی جدا گانه هر یک از آثار پرداخته و به چند مورد از نقدهای ابن ابی الحدید به کتاب ابن اثیر اشاره شده است.
متن کامل این نوشتار تألیف حبیب راثی تهرانی و عذرا یزدی مهر که در شمارۀ 166 آینۀ پژوهش منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.