میراث مکتوب – از روایت های دوگانۀ شکوهمندی که با نام صحیح داراب نامه پرداخته شده اند، یکی پرداختۀ حماسه پرداز توانمند ادب فارسی، ابوطاهر طرسوسی بوده و نزدیک به پنج دهه است که پژوهندگان دومین پارۀ آن را به شخصی موسوم به محمد بیغمی نسبت داده اند. 
در این جستار برای نخستین بار، مجلدات نویافتۀ دیگری از این روایت که دنبالۀ منطقی داراب نامۀ منسوب به بیغمی بوده، بررسی شده است. در پارۀ نخست، مشخصات نسخ نویافته تشریح و سپس چکیده ای از طرح کلی روایت ارائه شده است. در بخش پایانی، به مهم ترین برآیندهای دو نسخه اشاره و بنابر نص صریح روایت، بیغمی به عنوان مترجم و گردآورندۀ این حماسه از تازی به پارسی دانسته شده است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ میلاد جعفرپور که در دوماهنامۀ فرهنگ و ادبیات عامه (سال5، شمارۀ 14، خرداد و تیر 1396) منتشر شده است اینجا [1]بخوانید.