میراث مکتوب – ابوعلی حسن بن محمد بن عباس میکالی معروف به حسنک، به جرم اینکه هنگام بازگشت از سفر حج از خلیفۀ فاطمی هدایایی دریافت کرده بود، در صفر سال 422 در میدان شهر بلخ، به دار آویخته شد. اما از گزارش بیهقی برمی آید که هواداری حسنک از پادشاهی محمد و کینۀ شخصی ابوسهل زوزنی موجبات قتل او را فراهم آورد و گرفتن هدایا، آن هم پس از هشت سال که از تاریخ آن می گذشت، بهانه ای بیش نبوده است.
متن کامل این نوشتار که به قلم اکبر نحوی در شمارۀ 59 نامۀ فرهنگستان (دورۀ پانزدهم، شمارۀ سوم، بهار۱۳۹۵ ( منتشر شده است اینجا [1] بخوانید.